Kim nie jestesmy?

"Po raz pierwszy znajdujemy sie w sytuacji, gdy wiemy, ze odtad bedzie towarzyszyc nam róznorodnosc i ze musimy wypracowac sobie jakis modus vivendi", tak w 1995 roku Zygmunt Bauman zdefiniowal kondycje krajów postkomunistycznej Europy. Niniejsza ksiazka odnosi sie do problematyki pluralizmu - narodowego, politycznego, spolecznego we wspólczesnej Estonii, opowiedzianego z perspektywy pokolenia, które weszlo w dorosle zycie w okresie transformacji. Tozsamosc narodowa tej generacji jest o tyle ciekawa i zlozona, o ile ksztaltowana w warunkach swoistej dwunarodowosci estonskiego spoleczenstwa. W wyniku migracji w czasach Zwiazku Radzieckiego, jedna trzecia populacji Estonii stanowia rosyjskojezyczni mieszkancy. Wsród nich az jedna czwarta nie posiada estonskiego obywatelstwa. Niniejsza analiza odpowiada na pytanie, jak mlodzi Estonczycy rozumieja kategorie narodu, obywatelstwa, swojskosci i innosci. Jak postrzegaja siebie w warunkach globalizacji, na mapie zjednoczonej Europy? Wreszcie, kim sa i jaka role w konstruowaniu narracji tozsamosciowych pelnia estonscy Rosjanie? W literaturze naukowej Estonia, Litwa i Lotwa czesto funkcjonuja w nierozerwalnym zwiazku baltyckim. Niniejsza ksiazka, oparta na etnograficznych badaniach terenowych, oferuje poglebiony wglad w niezwykle ciekawe procesy spoleczne, które staly sie udzialem Estonii po upadku komunizmu.