Kimligi Kirletilmisler Mabedi Ciltli

Tek yoldasi seslerdi. Onlar da bazen ciglik cigligaydi...Karanlik vardi. Gidislerin, terk edilislerin, umutsuz anlarin ve caresizligin karanligi degil... Saf karanlikBir cocuk vardi karanlikta. Isik arardi. Umut dolu hayallerini resmederdi karanliga. Görmedigi aynalarin üzerinde beliren silik siluetlerden korkuyordu geceleri.Kimligi Kirletilmisler Mabedinin cam kenari mumlari erimeden, her gün göremediklerini kurban ediyordu atese. Her bir hayalde, yalnizlik atesinde yanan yüregi, donuk karanliga resmediliyordu sakince.Yalnizligi, yagmurlu bir gecede zihnine ölüm düsmüs genc bir kiza yoldas oldu. Rastgele cevrilen bir telefon numarasi, iki ruhu bir araya getirmisti. Adi Kader olan yazarin yazdigi hikayenin yalnizca bir sahnesini oynamak üzere konustular. Gecmisin dügümleri onlar daha anlamadan baglanmis, ipin ucu bir yere atilmisti.Ve gecmis, bazen gecmez, saklanirdi.Cocuk yagmurda islanmayi severdi, kiz ise yagmuru izlemeyi...Yagmur güzeldi. Ama yagmurdan bir adam, rüzgar eserse firtina cikmasina sebep olabilirdi.