Na barykadach Warszawy

"Na barykadach Warszawy" to prawdziwa historia mlodych ludzi opisana niemal na goraco przez jednego z nich i jest to jeden z najbardziej klasycznych pamietnikow powstanczych. Stanislaw Komornicki pierwsze fragmenty ksiazki napisal niedlugo po wojnie, majac zaledwie 22 lata, dlatego zapis byl swiezy i autentycznie emocjonalny. Z uwagi na blokade cenzury, pierwsze wydanie ukazalo sie dopiero w 1964 roku. Realistyczny opis spowodowal, ze dla wielu czytelnikow ksiazki postacie opisane w "Na barykadach Warszawy" staly sie bohaterami kojarzonymi niemal automatycznie z historia powstanczej Starowki. Do dzis zdarza sie spotykac osoby, ktore po przywolaniu tytulu odtwarzaja z pamieci pseudonimy i powstancze losy Tarzana lub Malego Henia. Autora wspomnien i jego kolegow z powstania polaczyly szczegolne wiezi. Mimo ze czesto reprezentowali bardzo rozne "swiaty", stanowili dla siebie jakby druga rodzine - nierzadko zwracali sie do Autora o pomoc w nieoczekiwanych okolicznosciach lub jemu przychodzili niespodziewanie z pomoca. Jako przedstawiciele najrozniejszych zawodow wzajemnie sobie pomagali przy okazji roznych wyzwan w trudnej PRL-owskiej codziennosci. Niewielka juz, grupa kolegow powstancow, pod sztandarem Zgrupowania Rog, odprowadzala Autora na warszawskie Powazki, gdy 10 kwietnia 2010 roku zginal w katastrofie pod Smolenskiem. Bez watpienia to im wlasnie, zyjacym i niezyjacym najblizszym przyjaciolom z Powstania chcialby Autor zadedykowac kolejne, osme juz wydanie "Na barykadach Warszawy". Obecna edycja ksiazki zbiega sie z 70-ta rocznica powstania warszawskiego. Jest zarazem pierwsza po tragicznej smierci Autora. Do ksiazki dodano krotka note biograficzna Stanislawa Komornickiego. Lektura tego biogramu uzmyslawia nam, jak bardzo i na jak dlugo powstanie warszawskie ciazylo na zyciorysach jego uczestnikow...