Nie calkiem obce

Ksiazka traktuje o wyrazach zapozyczonych, dowodzacych istnienia kontaktow kulturowych ponad granicami krajow i jezykow, czyli takich, ktore nie zostaly odziedziczone przez dany jezyk po jego ewolucyjnym przodku - np. Przez jezyk polski po praslowianskim - lecz zostaly przejete z innych jezykow w trakcie jego historycznego rozwoju. Analizuje zatem wyrazy, ktorych obcy rodowod jest jeszcze widoczny dla niespecjalisty, nie zas takie, jak burak, praca i zupa, ktore wskutek wielowiekowego uzycia zatracily cechy obcosci i ktorych obcego pochodzenia - odpowiednio: z laciny, czeskiego i niemieckiego - przecietny uzytkownik polszczyzny sobie nie uswiadamia. Ksiazka laczy podejscie jezykoznawcze z psycholingwistycznym, dzieki czemu dostarcza nowych odpowiedzi na stare pytania i nowych argumentow w dyskusji nad percepcja i adaptacja zapozyczen. Wsrod pytan tych sa nastepujace: Jakie sa powody zapozyczania wyrazow z jezykow obcych i jakie czynniki ksztaltuja sposob przyswajania takich wyrazow? Dlaczego liczne zapozyczenia utrzymuja sie w jezyku mimo krytyki, z jaka sie spotykaja? Czy istnieja zapozyczenia niepotrzebne? Czy obce slowo zawsze mozna zastapic jego rodzimym synonimem i czy pisownia takiego slowa jest obojetna dla jego znaczenia? Jak mierzyc podobienstwo semantyczne wyrazow obcych i ich rodzimych odpowiednikow? Czy nalezy zwalczac zapozyczenia w trosce o czystosc jezyka? Odpowiedzi, ktorych udzielaja autorzy, sa oparte na wynikach projektu badawczego z lat 2012-2016, sfinansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (nr DEC-2011/03/B/HS2/02279). W projekcie tym - noszacym akronimiczna, ale znaczaca nazwe APPROVAL (od Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) - badacze zajmowali sie adaptacja wyrazow obcych w jezyku polskim i czeskim.